یاریگران زندگی؛ مسیری برای رهایی دانش‌آموزان از آسیبهای اجتماعی
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۴۴۱۴۱
گروه جامعه ایرنا، براساس آمارهای موجود اکنون در ۴۰ هزار مدرسه کشور طرح یاریگران زندگی اجرایی شده و برنامه‌ریزی برای اجرای این طرح در دیگر مدارس کشور برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی به ویژه اعتیاد در میان دانش‌آموزان از سوی متولیان امر از جمله ستاد مبارزه با موادمخدر انجام شده است.
ستاد مبارزه با مواد مخدر در راستای اجرای این طرح مدل دیگری برای توسعه مشارکت‌های مردمی در راستای اجرای این طرح مهم انجام داده که در مرحله اول آن مجمع خیران یاریگران نیز طراحی شده تا از این طریق خیران نیز به این حوزه ورود داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
راه‌اندازی مجمع خیرین یاریگران زندگی
مجمع خیرین یاریگران زندگی با هدف تسهیل حضور و هم‌افزایی خیرین، کارآفرینان، متخصصان و جلب مشارکت مردم با شعار هر ایرانی یک یاریگر زندگی در عرصه‌های پیشگیری، درمان، توانمندسازی، کاهش آسیب و صیانت اجتماعی از افراد مبتلا و خانواده آنان و تلاش برای جامعه‌پذیری افراد بهبودیافته تشکیل شده است.
ستاد مبارزه با موادمخدر همچنین با تصویب آیین‌نامه اجرایی جزء ۳ بند ث ماده ۸۰ قانون برنامه ششم توسعه از ظرفیت مجمع خیرین یاریگران زندگی برای پیشبرد اهداف و برنامه‌های مراکز جامع توانمندسازی و صیانت اجتماعی استفاده می‌کند.
بررسی نهایی و تصویب آیین‌نامه اجرایی جزء ۳ بند ث ماده ۸۰ قانون برنامه ششم توسعه در دو سال اخیر به طور مستمر مورد بحث و بررسی قرار داشته است این مصوبه رویکردی نوین به فرآیند توانمندسازی و صیانت از بهبودیافتگان بی‌خانمان دارد و گامی اثربخش در تکمیل فرآیند حمایت‌های پس از خروج خواهد داشت.
طرح یاریگران زندگی در روستاها
طرح یاریگران زندگی در روستا با هدف اتخاذ استراتژی توسعه متوازن و بکارگیری رویکرد اجتماعی با اولویت پیشگیری و عدالت توزیعی برنامه‌های پیشگیری و آگاهی بخشی و ایجاد حساسیت اجتماعی در جامعه روستایی، ترویج سبک زندگی سالم و با نشاط، طرح یاریگران زندگی در روستا نیز به اجرا گذاشته شده است.
این طرح در استان‌های سمنان، خراسان جنوبی، گلستان و اردبیل زمینه اجرایی پیدا کرده تا برای دانش‌آموزان در جامعه روستایی ضمن آگاهی‌بخشی و ایجاد حساسیت اجتماعی، برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی نیز قدم‌هایی برداشته شود.
محمد جمالو معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با موادمخدر در این باره گفت: با پاندومی جهانی اعتیاد مواجه هستیم و برای مهار این آسیب بزرگ در کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند همکاری و تعامل بالای بین بخشی هستیم که در این راستا طرح یاریگران زندگی در روستا اجرایی شده است.
محمدهادی عسکری مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر نیز گفت: روستا موتور محرکه توسعه ملی بوده و از این منظر می‌توان سرنوشت کشورها را وابسته به سرنوشت روستاها دانست؛ چراکه روستا تامین کننده غذای مردم جامعه است.
وی ادامه داد: براساس آخرین آمار و سرشماری، حدود ۲۶ درصد از جمعیت کشور در روستاها زندگی می‌کنند و بیش از سه میلیون بهره‌بردار در بخش کشاورزی به‌عنوان بزرگترین بخش خصوصی اقتصاد کشور مشغول فعالیت بوده و این بخش حدود ۳۰ درصد به اقتصاد ملی کشور، کمک می‌کند.
عسکری افزود: طرح یاریگران روستا به عنوان یک پروژه ملی و با مشارکت دستگاه‌های اجرایی زمانی می‌تواند موفق باشد که همه ارکان مدیریتی و اجرایی آن نسبت به اهداف پروژه متقاعد شده باشند و در پیشبرد اهداف پروژه که صیانت از منابع انسانی موثر در تولید ملی و بنیاد خانواده در روستا است همکاری داشته باشند. از همین رو این نشست، هماهنگی و اجرا شد.
همکاری با وزارت آموزش و پرورش برای پیشگیری از اعتیاد
با توجه به اینکه دانش‌آموزان در معرض آسیبهای اجتماعی همچون استفاده از موادمخدر هستند به همین منظور برنامه‌های مهمی برای این گروه از جامعه برنامه‌ریزی شده تا دانش‌آموزان مهارت «نه گفتن» را یاد بگیرند و از این طریق از آسیبهای اجتماعی به دور بمانند.
اسکندر مومنی دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره برنامه‌های مهم برای مصونیت دانش‌آموزان در برابر اعتیاد اظهار داشت: با توجه به گستره آسیب اعتیاد ضرورت دارد تا از همه ظرفیت‌ها به ویژه ظرفیت‌های مردمی استفاده و مبارزه با مواد مخدر را به صورت مردم پایه و متوازن در همه عرصه‌ها پیش برد.
وی به همکاری با وزارت آموزش و پرورش برای مبارزه با موادمخدر در جهت مصونیت دانش‌آموزان در برابر اعتیاد اشاره کرد و افزود: معتقدیم آموزش و پرورش دریایی است که همه می‌توانند از آن بهره‌مند شوند و مهمترین وزارتخانه در کشور همین وزارت آموزش و پرورش است.
دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر تصریح کرد: اگر جامعه سالمی می‌خواهیم باید به آموزش و پرورش آن بپردازیم باید پیشگیری را در اولویت قرار دهیم و گزینه‌ای جز این نداریم.
مومنی افزود: در کنار کشور افغانستان زندگی می‌کنیم که بیش از ۹۰ درصد مواد مخدر دنیا در آن کشور تولید می‌شود و در ۲۰ سال گذشته نیز تولید موادمخدر در کشور افغانستان به ۵۰ برابر رسید.
وی تاکید کرد: حتما باید به امر پیشگیری و بازدارندگی درونی جامعه بپردازیم. یکی از مهمترین جاهایی که می‌تواند در این زمینه کمک کند، آموزش و پرورش است بیش از ۱۲ میلیون دانش‌آموز، اولیا آنها و بیش از یک میلیون معلم و انجمن اولیا و مربیان، ظرفیتی عظیم محسوب می‌شود.
اجرای طرح یاریگران زندگی از سال ۹۷
دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر گفت: نیازمند همکاری نزدیک با وزارت آموزش و پرورش هستیم و آماده‌ایم تا با همکاری با وزارت آموزش و پرورش را افزایش دهیم.
طرح یاریگران زندگی از اواخر سال ۹۷ و اوایل سال ۹۸ شروع شد و اکنون ۴۰ هزار مدرسه در سراسر کشور تحت پوشش این طرح قرار گرفته است.
مومنی با بیان اینکه براساس پیش‌بینی‌ها ۸۰ تا ۱۰۰ هزار مدرسه تحت پوشش قرار می‌گیرد، اظهار داشت: همکاری و استفاده از ظرفیت حداکثری از انجمن اولیا و مربیان بسیار اهمیت دارد تا والدین با انواع خطرات مواد مخدر آشنا شوند زیرا بدون همکاری آنها و آموزش امکان ندارد که بتوانیم در این مسیر موفق باشیم.
پیش‌بینی اجرای طرح یاریگران زندگی در ۱۰۰ هزار مدرسه
دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر با بیان اینکه وزارت آموزش و پرورش ظرفیت بالایی در پیشگیری از اعتیاد دارد، گفت: در طرح یاریگران زندگی تمرکز ما بر آموزش و پرورش بود امیدواریم هر ۱۰۰ هزار مدرسه در کشور را با مشارکت وزارت آموزش و پرورش، تحت پوشش طرح یاریگران زندگی قرار دهیم.
وی تصریح کرد: خلاصه طرح یاریگران زندگی این است تا آن‌هایی که معتاد شدند به جامعه برگردند و آن‌هایی که در معرض آسیب هستند به این بلیه دچار نشوند و این دو امر جز با مشارکت اجتماعی و حضور خیران محقق نمی‌شود.
وی ادامه داد: ما با پدیده بسیار پیچیده‌ای مواجه هستیم و اگر اقدامات مقابله‌ای نبود وضعیت کشور چگونه بود؟ در سال‌های گذشته در حوزه مقابله درست عمل کردیم اما بایست در گذشته به حوزه‌های فرهنگی، پیشگیری و توانمندسازی بیشتر توجه می‌شد.
تلاش ستاد مبارزه با موادمخدر و دیگر متولیان امر برای اجرای طرح‌های همچون یاریگران زندگی پیشگری از اعتیاد در میان دانش‌آموزان و عدم استعمال دخانیات و موادمخدر در میان این گروهها است که امیدواریم این طرح‌های زمینه‌هایی را فراهم کند که جامعه‌ای عاری از اعتیاد به ویژه در قشر فعال جامعه داشته باشیم.
برچسب‌ها آسیب های اجتماعی مدارس مواد مخدر یاریگران زندگی ستاد مبارزه با مواد مخدر دانش‌آموزان پیشگیری از اعتیادمنبع: ایرنا
کلیدواژه: آسیب های اجتماعی مدارس مواد مخدر یاریگران زندگی ستاد مبارزه با مواد مخدر دانش آموزان پیشگیری از اعتیاد آسیب های اجتماعی مدارس مواد مخدر یاریگران زندگی ستاد مبارزه با مواد مخدر دانش آموزان پیشگیری از اعتیاد دبیرکل ستاد مبارزه با مواد ستاد مبارزه با موادمخدر وزارت آموزش و پرورش آسیب های اجتماعی مبارزه با مواد مخدر دانش آموزان هزار مدرسه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۴۴۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳ دهه خدمت در مناطق محروم / بازنشستگی که خوشایند نیست
زوج معلم بجنوردی که ۲۹ سال است در نقاط محروم مرزی خدمت می‌کنند تا چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند؛ حضور سه دهه در روستا و خاطرات آن، این زوج را با زندگی شهری غریبه کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، معلم واژه‌ای که هرکس می‌شنود حس امنیت و اعتماد سرتاپای وجودش را فرامی‌گیرد و با به یادآوردن مهربانی و تلاش‌های آنها اشک از چشمان انسان فرو می‌ریزد.
معلمی شغلی متفاوت است که انتخابش می‌تواند سبک و نحوه زندگی یک فرد را برای تمام عمر تغییر دهد؛ از ارتباط گسترده با دانش‌آموزان و والدین‌شان تا ماندن در جاده‌های پر از برف روستایی برای رسیدن به مدرسه، اینها خاطراتی هستند که برای معلم‌های فداکار ثبت می‌شود.
به مناسبت روز معلم به سراغ یک زوج خستگی‌ناپذیر فرهنگی رفتیم؛ خانم و آقای رضایی، معلمان با تجربه‌ای که ۲۹ سال است در مناطق محروم و مرزی خراسان‌شمالی خدمت می‌کنند و تمام سختی‌های آن را به جان خریده‌اند.
آنها با روستاهای محروم و دانش‌آموزانش رفاقتی به درازای یک عمر دارند، رفاقتی که ثمره حضور و اقامتشان در روستا است؛ سی سال زندگی در روستا این زوج معلم را با شهر غریبه کرده است، دیگر حتی بعد از بازنشستگی نیز تمایلی برای زندگی در شهر ندارند.
خانم رضایی می‌گوید صفا، صمیمیت و سادگی مردم روستا حالمان را خوب می‌کند، او ترجیح می‌دهد با مردم و دانش‌آموزانی زندگی کند که معمولاً معلم‌ها تمایل به ماندن در آنجا ندارند؛ معلم‌های جوان هنوز مهر ابلاغشان خشک نشده، سودای رفتن به مناطق مرفه را در سر می‌پروانند.
آقای رضایی و همسرش از سال ۱۳۷۲ از طریق نهضت سوادآموزی، معلمی را شروع کردند و بعد هم معلم رسمی آموزش‌وپرورش شدند؛ تمام دوران خدمت را با یکدیگر و در یک مدرسه بوده‌اند، آقای رضایی چند سالی مدیر مدرسه شد، اما همسرش هیچگاه حلاوت کلاس‌داری را با میز مدیریت عوض نکرده است.
آنها می‌گویند ما با سیاست و اینکه چه کسی می‌آید و چه کسی می‌رود کار نداریم، ما معلم هستیم و تلاش داریم وظیفه اصلی‌مان را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم.
زن و شوهر گزارش ما، معلمی را شغلی منحصر به فرد می‌دانند که تفاوتی فاحش با دیگر مشاغل دارد، یک معلم به عنوان الگو و نمونه انسان کامل در پیش چشمان دانش‌آموزان به نظر می‌آید و همین مسئولیتش را دوچندان می‌کند.
خانم‌رضایی خاطرات زیادی از سال‌های ابتدایی معلمی دارد، او می‌گوید: تا چند سال بعد از شروع به کار معلمی هیچ وسیله‌ای نداشتیم و بارها در میان برف و باران مجبور شدیم پیاده مسیرها را طی کنیم.
آنها هیچگاه دیر به مدرسه نمی‌رسند، زیرا با خود عهد بسته‌اند که هر هفته بعدازظهر جمعه به سمت روستا حرکت و هفته جدید را با طراوت و شادابی و به دور از خستگی شروع کنند.
خانم‌رضایی در مدت طولانی معلمی‌اش فقط یک روز غیبت در پرونده کاری‌اش به ثبت رسانده و باقی ایام همواره و با شوق، عمرش را صرف دانش‌آموزانش کرده است.
شیرین‌ترین لحظات این زوج معلم زمانی است که دانش‌آموزان خود را در جایگاه‌های خوب و متعارف ببینند، بسیاری از کسانی که تا چند سال پیش در کلاس‌های آنها می‌نشستند، امروز معلمانی هستند که راه استاد را در مسیر زیبای تربیت ادامه می‌دهند.
آنها می‌گویند اکنون دانش‌آموزان گذشته ما همچون پدر و مادر برایمان احترام قائلند و هنوز رابطه گرم و صمیمی گذشته‌مان را داریم.
خانم رضایی در این ۳۰ سالی که معلم بوده، کلاس اول را بیشتر از همه پایه‌ها تجربه کرده است؛ او ۲۲ سال از عمرش را با نونهالانی گذرانده است که به گفته خودش از باسواد کردن آنها حسی سرشار از لذت می‌گیرد که برایش قابل توصیف نیست.
آنها ۱۲ سال است که به روستای سوخسوی انقلاب در بخش غلامان آمده‌اند و دیگر با دانش‌آموزان و اهالی آنجا همانند یک خانواده شده‌اند. از گشت‌وگذارهایی که بعدازظهرها با دانش‌آموزان‌شان دارند تا رفتن به عروسی‌ها و مراسم شاگردان، شیرینی و حلاوت معلمی را برای آنها دو چندان کرده‌است.
خانم رضایی معتقداست حقوق معلمان کم اما با برکت است، او می‌گوید هیچکس نباید معلمی را به خاطر مسائل مالی انتخاب کند زیرا بیشترین آسیب را می‌بیند؛ آقای رضایی نیز باورش همین است و حقوق معلم‌ها را متناسب با سختی کارهایشان نمی‌داند.
آنها چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند و این موضوع اصلاً برایشان خوشایند نیست؛ خانم رضایی بیشترین نگرانی‌اش از این است که باقی معلمان مثل آنها برای بچه‌ها و اهالی روستا وقت نگذارند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟